ASTURIES VA BIEN

Borrina d'utopíes
ye lo qu'escaeció
un diañu per Asturies
un día que pasó.
Taba tomando sidra
fasta que se mamó
y callo-y d'una saquina
un fardaxu d'ilusión.

To'l pueblu enteru
el díi que l'alcontró
creyó nun paraísu
folixeru. ¡Lo meyor!
Pero pasaba'l tiempu
y sentíen un dolor:
Nin llingua, nin trabayu,
fame, osties, yera lo peor.

Descubieron que les perres
mercaben al patrón,
que güei día too se vende
anque seya una nación.
Mentes fates convencíes
que la llingua desprestixia,
llargues llistes les del paru
tarden más que la xusticia.

Paraísu natural
nun me seyas sunormal,
toos quieren que creyamos
qu'asturies nun va tan mal.
Paraísu natural
la frase parez d'Aznar,
solo queda que mos digan
qu'Asturies nun va tan mal.

Sueldos probes que s'estiren
pa llegar a fin de mes.
Represión nes escueles,
represión fasta'n taller.
La borrina va tapando
toles mires d'esperanza,
promese d'un pueblu ricu
morremos cola tardanza.

Aquel diañu calandrín
sigui metíu nel chigre
tresmanando fardaxinos
d'ilusión polos caminos.
La nuesa finalidá
con esti burlón cantar,
nunca fue desprestixar
sólo foi desengañar.

Paraísu natural
nun me seyas sunormal,
toos quieren que creyamos
qu'asturies nun va tan mal.
Paraísu natural
la frase parez d'Aznar,
solo queda que mos digan
qu'Asturies nun va tan mal.